مقدمه ای بر شوشتر

اگر هر یک از شهرهای بزرگ ایران، روزگاری ـ کوتاه و یا بلند ـ پایتخت سیاسی، اقتصادی و مذهبی ایران بوده اند، شوشتر را ـ اگرچه بی بندر و بی اسکله ـ شاید بتوان برای همیشه پایتخت آب ایران دانست. شوشتر در دامن آبی کارون و متأثر از مسیرهای آبی، در هوای تفدیدة خوزستان شکل می گیرد و به نوبه خود بر این مسیرها، تأثیرات تازه ای می گذارد. رشد و توسعه شهر به علوم و قواعد هیدرولیک بستگی تام داشته و از طرفی به آزمون های تازه ای در این زمینه دست پیدا کرده است. شوشتر تجربة کم نظیری است از توافق انسان و رودخانه و تقابل قدرت شگفتی آفرین اراده انسانی با نیروهای سرکش طبیعت. شوشتر با طنین آبشارهایش مرا به یاد خواب های کودکی می اندازد. به یاد رویاهای دور و پراوهامی که طعم بی مثالی از بهشت می دهد.
شوشتر نظام شهری شاعرانه ای است، اما نه به شیوة مثنوی های طویل و قصیدهای مدح. شوشتر دوبیتی فشرده ای است به فراخی همة مستان در خیمة کوچک خیام.
شوشتر، یکی از شهرهای استان خوزستان میباشد که در جنوب غربی ایران واقع شده است.شوشتر با تاریخی پر فراز و نشیب و سراسر افتخار همیشه یکی از مهمترین شهرهای ایران بوده است.چه در دوران ساسانیان، چه در دوران اسلامی، چه در دوران مبارزات علیه طاغوت، چه در دفاع مقدس و چه در حال حاضر همیشه یکی از افتخارات گرانبهای کشور ایران بوده است.
شوشتر در آستانه ورود به دشت، از رشته کوه زاگرس قرار گرفته است که تلاقی آب، کوه و دشت را در آن شاهد خواهیم بود.
شوشتر با وجود دارا بودن آرامگاه های متعدد به شهر چهل پیر و دارالمؤنین نیز شهرت دارد.
این شهر تا اوایل دوران پهلوی بدلیل دارا بودن امتیازات ویژه اقتصادی مانند کشتیرانی، خاک حاصلخیز، آب فراوان و ... مرکز حکومت ( ولایت یا استان ) خوزستان بود که با تغییر ساختار اقتصادی کشور از کشاورزی به صنعت نفت، مرکزیت حکومت به اهواز انتقال داده شده است.
شهر شوشتر در دوران 8 سال دفاع مقدس 956 شهید، 164 آزاده، 1984 جانباز را تقدیم ملت همیشه قهرمان ایران کرده است و بیش از 30 بار مورد حمله ی بمباران موشک های بعثی قرار گرفته بود.با این وجود نه تنها مردم این شهر، این شهر را ترک نکردند، بلکه اکثر مردم شهرهای جنگ زده ی کشور با مهاجرت به این شهر، به این شهر پناه آوردند.